C. Sallusti Crispi De Bello Catilinario Et Jugurthino by 86 BC-34? BC Sallust
page 149 of 256 (58%)
page 149 of 256 (58%)
![]() | ![]() |
|
conceived. See Zumpt, S 526.
[201] _Quantum importunitatis habent_, 'according to the high degree of impudence and arrogance which they possess.' Sallust might have said, _quae eorum importunitas est_, or _pro eorum importunitate_. See Zumpt, S 705. [202] _Rex_, according to Roman notions, always contains the idea of an absolute ruler, and is therefore frequently used in the sense of 'a tyrant.' The idea of a constitutional or limited monarchy was not known in antiquity, except perhaps at Sparta. [203] _Perditum eatis_; that is, _perdatis_. See Zumpt, S 669. [204] Practically, it is quite correct, that in the administration of a state it is more necessary to punish criminals than to reward good services; for it is impossible that all good citizens should be rewarded with external distinctions; but if a criminal remains unpunished, he does harm by his example, and undermines the organism of the state. 32. Haec atque alia hujuscemodi saepe dicundo Memmius populo persuadet, uti L. Cassius, qui tum praetor erat, ad Jugurtham mitteretur eumque interposita fide publica Romam duceret, quo facilius indicio regis Scauri et reliquorum, quos pecuniae captae arcessebant,[205] delicta patefierent. Dum haec Romae geruntur, qui in Numidia relicti a Bestia exercitui praeerant, secuti morem imperatoris sui plurima et flagitiosissima facinora fecere. Fuere, qui auro corrupti elephantos Jugurthae traderent; alii perfugas vendere, pars ex pacatis praedas agebant; tanta vis avaritiae in animos eorum veluti tabes invaserat. At Cassius, perlata rogatione[206] a G. Memmio ac perculsa omni nobilitate, ad Jugurtham proficiscitur eique timido et ex conscientia diffidenti rebus suis persuadet, quoniam se populo Romano dedisset, ne vim quam misericordiam ejus experiri mallet. Privatim praeterea fidem suam |
|