consularibus, praeterea optimo cuique, litteras mittit: 'Se falsis
criminibus circumventum, quoniam factioni inimicorum resistere
nequiverit, fortunae cedere, Massiliam[174] in exilium proficisci: non
quo sibi tanti sceleris conscius esset, sed uti res publica quieta foret,
neve ex sua contentione seditio oriretur.' Ab his longe diversas litteras
Q. Catulus in senatu recitavit, quas sibi nomine Catilinae redditas
dicebat; earum exemplum infra scriptum est:

[174] _Massilia_ (the modern Marseilles) was a free and independent city,
leagued with the Roman people by treaty. It had been founded about
the year B.C. 600, by Greek emigrants from Phocaea in Asia Minor. As
Massilia thus was not subject to the civil law of Rome, the Romans
who withdraw from the laws of their own country--that is, who went
into exile--might choose that city as a safe place of residence,
without fear of being delivered up to their own country.

35. 'L. Catilina Q. Catulo. Egregia tua fides re cognita, grata mihi, in
magnis meis periculis fiduciam commendationi meae tribuit. Quamobrem
defensionem in novo consilio non statui parare, satisfactionem ex nulla
conscientia de culpa proponere decrevi,[175] quam mediusfidius[176] veram
licet cognoscas. Injuriis contumeliisque concitatus, quod fructu laboris
industriaeque meae privatus statum dignitatis non obtinebam,[177]
publicam miserorum causam pro mea consuetudine suscepi, non quin aes
alienum meis nominibus ex possessionibus solvere possem, quum et alienis
nominibus liberalitas Orestillae suis filiaeque copiis persolveret;[178]
sed quod non dignos homines honore honestatos videbam, meque falsa
suspicione alienatum esse sentiebam.[179] Hoc nomine[180] satis honestas
pro meo casu spes reliquae dignitatis conservandae sum secutus. Plura
quum scribere vellem, nuntiatum est vim mihi parari.[181] Nunc Orestillam
commendo tuaeque fidei trado: eam ab injuria defendas per liberos tuos