The Roman Pronunciation of Latin - Why we use it and how to use it by Frances Ellen Lord
page 26 of 74 (35%)
page 26 of 74 (35%)
![]() | ![]() |
|
[Keil. v. I. pp. 423, 424.] Ex his quibusdam supervacuae videntur K et Q, quod C littera harum locum possit implere. And again: K consonans muta supervacua, qua utimur quando A correpta sequitur, ut _Kalendae_, _caput_, _calumniae_. Its only use is as an initial and sign of certain words, and it is followed by short A only. Victorinus says: [I. iii. 23.] K autem dicitur monophonos, quia nulli vocali jungitur nisi soli A brevi: et hoc ita ut ab ea pars orationis incipit, aliter autem non recte scribitur. Priscian says: [Keil. v. II. p. 36.] K supervacua est, ut supra diximus: quae quamvis scribetur nullam aliam vim habet quam C. And Quintilian speaks of it. as a mere sign, but says some think it should be used when A follows, as initial: [Quint. I. iv. 9.] Et K, quae et ipsa quorundam nominum nota est. And: |
|