the same, then, first, were mine eyes opened, and I knew good and evil;
had I had a fig-leaf, I should have covered them therewith for shame; but
as it was, I held my hand over them and wept so bitterly that the Sheriff
waxed very wroth, and cursing bade me tell him what she had written.
Thereupon I interpreted the letter to him, the which I likewise place
here, in order that all may see my folly, and the wisdom of my child. It
was as follows:--

"IESVS!

"Pater infelix!

"Ego cras non magis pallebo rogum aspectura, et rogus non magis erubescet,
me suscipiens, quam pallui et iterum erubescui, literas tuas legens. Quid?
et te, pium patrem, pium servum Domini, ita Satanas sollicitavit, ut
communionem facias cum inimicis meis, et non intelligas: in tali vita esse
mortem, et in tali morte vitam? Scilicet si clementissimus Deus Mariae
Magdalenae aliisque ignovit, ignovit, quia resipiscerent ob carnis
debilitatem, et non iterum peccarent. Et ego peccarem cum quavis
detestatione carnis, et non semel, sed iterum atque iterum sine reversione
usque ad mortem? Quomodo clementissimus Deus haec sceleratissima ignoscere
posset? infelix pater! recordare quid mihi dixisti de sanctis martyribus
et virginibus Domini, qua omnes mallent vitam quam pudicitiam perdere. His
et ego sequar, et sponsus meus, Jesus Christus, et mihi miserae, ut spero,
coronam aeternam dabit, quamvis eum non minus offendi ob debilitatem
carnis ut Maria, et me sontem declaravi, cum insons sum. Fac igitur, ut
valeas et ora pro me apud Deum et non apud Satanam, ut et ego mox coram
Deo pro te orare possim.

"MARIA S., captiva."