_Lewis Carroll_.




MORS IABROCHII

Coesper[1] erat: tunc lubriciles[2] ultravia circum
Urgebant gyros gimbiculosque tophi;
Moestenui visae borogovides ire meatu;
Et profugi gemitus exgrabuere rathae.

O fuge Iabrochium, sanguis meus![3] Ille recurvis
Unguibus, estque avidis dentibus ille minax.
Ububae fuge cautus avis vim, gnate! Neque unquam
Faederpax contra te frumiosus eat!

Vorpali gladio juvenis succingitur: hostis
Manxumus ad medium quaeritur usque diem:
Jamque via fesso, sed plurima mente prementi,
Tumtumiae frondis suaserat umbra moram.

Consilia interdum stetit egnia[4] mene revolvens;
At gravis in densa fronde susuffrus[5] erat,
Spiculaque[6] ex oculis jacientis flammea, tulseam
Per silvam venit burbur[7] labrochii!

Vorpali, semel atque iterum collectus in ictum,
Persnicuit gladis persnacuitque puer: