penitùs non comparent. Tempore autem sui cursus nullus appropinquare
praesumit, præ strepitu eius et motu: sed tempore quietis aditur sine
periculo vitæ.

In Orientem versus fluuij originem ad ingressum deserti magni inter quosdam
de montibus, cernitur grandis terræ planicies tanquam spatiosi campi
totalitèr arenosi, in quo videntur ad Solis ortum exurgere de arena, et
secundùm eleuationem Solis excrescere quaedam virgulta, atque in feruore
meridiei producere fructum. Ac de illo in Solis decliuo fructus cum
arbustulis paulatim minui, et in occasu penitùs deperire, vnde et nullus
hominum audet illorum vti fructibus, ne sit quid fantasticum et nociuum.

In huius deserti interioribus, vidi homines in toto syluestres, qui etsi in
superioribus formam praetendere videantur humanam, descendunt in
subterioribus ad formam bestiæ alicuius.

Horum quidam frontes gerunt cornibus asperatas, grinientes vt feræ vel
apri: alij nonnulla vti videntur loquela, quam nemo rationalium nonit, et
quibusdam signis concepta depromunt. Et est illic pluralitas syluestrium
canum, qui dicuntur papiones, quibus postquam edomiti, et ad venandum
instructi fuerint, valent capi multæ bestiæ per desertum. [Sidenote:
Papagalli.] Est et copiositas papingonum auium viridium in colore quas
appellant phicake, et quarum diuersa sunt genera, nobiliores habent latas
in rostro linguas, et in vtroque pede digitos duos. Et quaedam ex istis
naturaliter loquuntur verba aut prouerbia, seu salutationes, in patriæ
idiomate, vt euidenter salutes, concedant, et reddant viatoribus, et
nonnunquam debitum iter errantibus per desertum ostendant. Minus autem
nobiles non loquuntur ex natura, sed si latas habent linguas, et non sunt
vltrà duorum annorum ætatis, possunt per assiduitatem instrui ad loquelam.