prodigioso artificio bestiæ et bestiolæ, aues et auiculæ discurrebant,
volitibant, et per pugnas, garritus, collusiones, mentiebantur viuere.

[Sidenote: Ditissimi villani paradisus fictitius.] Illic prata, et pometa,
et seruatoria circà deliciosi collis congestum, distincta velut omni genere
florum, arborum, et herbarum, cum multis fontibus et riuulis, quorum
perspicuitas, et fluxus in glaris suauem et auditui praestabant
refectionem, et super aliquos fuerunt exceptioris artificij, circumstructi
auro, et argento, et gemmis, et tres principales fontes emittentes ad
palatium Domini per occultas conductas, riuulos vini, lactis, et mellis.

Copiosus quoque numerus formosorum puerorum, et puellarum, ætatis inter
decem et sex decem annos, indutorum torquibus, et cycladibus exauratis,
exercentium inter iocos cantus et spectacula, ac seruientium suo Domino
prope nutum. Audiebantur ex turrium custodibus, nec non videbantur
dulcisonæ, symphoniæ, generum diuersorum, vt certissimè putares, non
hominum, sed Angelorum: et in istis, ac similibus, deliciebatur iste
villanus.

Sed et aurum liuido nil iuuat, imò nocet: quia enim hic inuidiæ et otij
facibus super ingenuitatem mentis omnium generaliter nobilium principum
verebatur in corde: (ingenuitas enim, et rusticitas nunquam cohabitant in
cordis vno domicilio) Composuerat ista sibi in hunc finem, vt per se
singulos aduocaret aliquos vasallos corpore robustos, menteque audaces,
atque ad omnem proteruiam benè procliues: et cuilibet pro placitis
muneribus commisit vt illum seu illum principem seu Baronem, quem dicebat
sibi aduersarium, clàm per insidias vel impetum, occideret, promittens
quenquam post factum ad se recepturum perpetuò in hunc locum: sed et velut
vaticinans pseudo praedicauit, si quem illorum pro his flagitijs contigeret
corporaliter tradi morti, nihilominùs animam eius in hunc amoenum Paridisum