6. Fermamenta Patrum.

7. Historia.

8. Paradoxa.

9. Sophismata.

10. Omne genus testium.

PRIMA RATIO

SACRAE LITTERAE.

Quum multa sunt, quae adversariorum diffidentiam in causa
loquuntur, tum nihil aeque atque sanctorum maiestas Bibliorum
foedissime violata. Etenim qui, posteaquam reliquorum testium
voces et suffragia contempserunt, eo sunt redacti nihilo secius,
ut stare nequeant, nisi divinis ipsis codicibus vim et manus
intulerint; ii se profecto declarant extrema fortuna confligere,
et rebus iam desperatis ac perditis, experiri durissima velle
atque ultima. Manicheis[3] quid causae fuit, ut "Evangelium
Matthei et Acta refigerent Apostolica?" Desperatio. His enim
voluminibus cruciabantur, et qui Christum negaverant prognatum de
Virgine, et qui Spiritum christianis tum primo coelitus illapsum
finxerant quum ipsorum Paracletus, Persa nequissimus, erupisset.
Quid Ebioniis,[4] ut omnes Pauli repudarient epistolas?
Desperatio. His enim suam dignitatiem retinentibus, antiquata
circumcisio est, quam isti revocaverant. Quid Luthero[5] ut