Book-bot.com - read famous books online for free

The Relation of the Hrolfs Saga Kraka and the Bjarkarimur to Beowulf - A Contribution To The History Of Saga Development In England And The - Scandinavian Countries by Oscar Ludvig Olson
page 26 of 167 (15%)
eptir því sem auðnar; menn mína vil ek ekki missa.' Allir heita hér
góðu um, at gera eptir því, sem konungr bauð. Bọðvarr leyndiz í burt
um nóttina; hann lætr Họtt fara með sér, ok gerir hann þat nauðugr ok
kallaði hann sér stýrt til bana. Bọðvarr segir, at betr mundi til
takaz. Þeir ganga í burt frá họllinni, ok verðr Bọðvarr at bera hann;
svá er hann hræddr. Nú sjá þeir dýrit; ok því næst æpir Họttr slíkt,
sem hann má, ok kvað dýrit mundu gleypa hann. Bọðvarr bað bikkjuna
hans þegja ok kastar honum niðr í mosann, ok þar liggr hann ok eigi
með ọllu óhræddr; eigi þorir hann heim at fara heldr. Nú gengr Bọðvarr
móti dýrinu; þat hæfir honum, at sverðit er fast í umgjọrðinni, er
hann vildi bregða því. Bọðvarr eggjar nú fast sverðit ok þá bragðar í
umgjọrðinni, ok nú fær hann brugðit umgjọrðinni, svá, _at_ sverðit
gengr úr sliðrunum, ok leggr þegar undir bægi dýrsins ok svá fast, at
stóð í hjartanu, ok datt þá dýrit til jarðar dautt niðr. Eptir þat
ferr hann þangat sem Họttr liggr. Bọðvarr tekr hann upp ok berr
þangat, sem dýrit liggr dautt. Họttr skelfr ákaft. Bọðvarr mælti: 'nú
skaltu drekka blóð dýrsins.' Hann er lengi tregr, en þó þorir hann
víst eigi annat. Bọðvarr lætr hann drekka tvá sopa stóra; hann lét
hann ok eta nọkkut af dýrshjartanu; eptir þetta tekr Bọðvarr til hans,
ok áttuz þeir við lengi. Bọðvarr mælti: 'helzt ertu nú sterkr orðinn,
ok ekki vænti ek, at þú hræðiz nú hirðmenn Hrólfs konungs.' Họttr
sagði: 'eigi mun ek þá hræðaz ok eigi þik upp frá, þessu.' 'Vel er þá
orðit, Họttr félagi; fọru vit nú til ok reisum upp dýrit ok búum svá
um, at aðrir ætli at kvikt muni vera.' Þeir gera nú svá. Eptir þat
fara þeir heim ok hafa kyrt um sik, ok veit engi maðr, hvat þeir hafa
iðjat. Konungr spyrr um morguninn, nvat þeir viti til dýrsins, hvárt
þat hafi nọkkut þangat vitjat um nóttina; honum var sagt, at fé alt
væri heilt í grindum ok ósakat. Konungr bað menn forvitnaz, hvárt engi
sæi líkindi til, at þat hefði heim komit. Varðmenn gerðu svá ok kómu
skjótt aptr ok sogðu konungi, at dýrit færi þar ok heldr geyst at
DigitalOcean Referral Badge