Quò tu rere modo, domus hac nec purior ulla est,
Nec magis his aliena malis: nil mî officit unquam,
Ditior hic, aut est quia doctior: est locus uni
Cuique suus. Magnum narras, vix credibile. Atqui
Sic habet. Accendis, quare cupiam magis illi
Proximus esse. Veils tantummodò: quæ tua virtus,
Expugnabis; & est qui vinci possit: eoque
Difficiles aditus primos habet. Haud mihi deero,
Muneribus servos corrumpam: non, hodie si
Exclusus fuero, desistam: tempera quæram:
Occurram in triviis: deducam. Nil sine magno
Vita labore dedit mortalibus. Hæc dum agit, ecce
Fuscus Aristius occurrit mihi carus, & illum
Qui pulchrè nôsset. Consistimus. Unde venis? &
Quo tendis? rogat, & respondet. Vellere coepi,
Et prensare manu lentissima brachia, nutans,
Distorquens oculos, ut me eriperet. Malè salsus
Ridens dissimulare: mecum jecur urere bilis.
Certè nescio quid secretò velle loqui te
Aiebas mecum. Memini benè; sed meliori
Tempora dicam: hodie tricesima sabbata, vin'tu
Curtis Judæis oppedere? Nulla mihi, inquam,
Religio est. At mî, sum paulo infirmior; unus
Multorum ignosces; aliàs loquar. Hunccine solem
Tam nigrum surrexe mihi: Fugit improbus, ac me
Sub cultro linquit. Casu venit obvius illi
Adversarius; &, Quò tu turpissime! magnâ
Inclamat voce; &, Licet antestari? Ego verò
Oppono auriculam; rapit in jus. Clamor utrinque
Undique concursus. Sic me servavit _Apollo_.