three.

Ξαντίππην Ἀκύλα μνήμην [1]βίου παρέδωκην
Βωμῷ [2]τειμήσας σεμνω ταυτην ἄλοχον‧
Παρθένον ἧς ἀπέλυσε μίτρην ΗΣΔΡΙΟΝ ἄνθοσ.
Ἔσκεν ἐν ἡμιτελεῖ παυσαμενον θαλάμῳ.
Τρεῖς γαρ ἐπ᾽ εἰκοσίους τελεῶσε [3]βιον ἐνιαυτοὺς,
Καὶ μετὰ τούσδε θάνεν [4]τουτου λιπουσαφαος.

[Notes:
1 βιότου παρέδωκεν.
2 τιμήσας σεμνοτάτην.
3 βιοῦσ᾽.
4 τοῦτο λιποῦσα φάος. ]

I have, for Brevity’s sake, mark’d the general Corrections, which I
have made, at the Side. The third Verse is neither true in Quantity,
nor Language: ΗΣΔΡΙΟΝ is a Monster of a Word, which never could
be the Reading of any Marble. As I correct it, we recover a most
beautiful Couplet.

Παρθένον, ἧς ἀπέλυσε μίτρην‧ ἯΣ ἨΡΙΝΌΝ ἄνθος.
Ἔσκεν ἐν ἡμιτελεῖ παυσάμενον θαλάμῳ.

Puellam, cujus Zonam solvit; cujus _VERNUS_ Flos
Præproperô tabuit in Thalamô.

[Sidenote: A _Votive Table_ corrected.]

VIII. I come now to the _Votive Table_, which is rich in poetick