XXXV. 4. 5.
Longinus probably had his eye on the splendid lines in Pindar’s _First
Pythian_:

τᾶς [Αἴτνας] ἐρεύγονται μὲν ἀπλάτου πυρὸς ἁγνόταται
ἐκ μυχῶν παγαὶ, ποταμοὶ δ᾽
ἁμέραισιν μὲν προχέοντι ῥόον καπνοῦ--
αἴθων᾽‧ ἀλλ᾽ ἐν ὄρφναισιν πέτρας
φοίνισσα κυλινδομένα φλὸξ ἐς βαθεῖ-
αν φέρει πόντου πλάκα σὺν πατάγῳ ἁγνόταται αὐτοῦ μόνου,

which I find has also been pointed out by Toup, who remarks that
ἁγνόταται confirms the reading αὐτοῦ μόνου here, which has been
suspected without reason.


XXXVIII. 2. 7.
Comp. Plato, _Phaedrus_, 267, A: Τισίαν δὲ Γοργίαν τε ἐάσομεν εὕδειν,
οἵ πρὸ τῶν ἀληθῶν τὰ εἰκότα εἶδον ὡς τιμητέα μᾶλλον, τὰ τε αὖ σμικρὰ
μέγαλα καὶ τὰ μέγαλα σμικρὰ ποιοῦσι φαίνεσθαι διὰ ῥώμην λόγου, καινά τε
ἀρχαίως τά τ᾽ ἐναντία καινῶς, συντομίαν τε λόγων καὶ ἄπειρα μήκη περὶ
πάντων ἀνεῦρον.




APPENDIX

SOME ACCOUNT OF THE LESS KNOWN WRITERS