Tacitus and Bracciolini - The Annals Forged in the XVth Century by John Wilson Ross
page 131 of 375 (34%)
page 131 of 375 (34%)
![]() | ![]() |
|
because a man who so writes, writes thus unconsciously and
unavoidably, and even when engaged in a forgery, striving to imitate the style and manner of another, he could not escape from so marked and distinctive a mannerism. Bracciolini, accordingly, is found adhering in the Annals to this uniformity of manner: many passages more forcibly illustrative of this peculiarity might be quoted; but I select the sham sea-fight in the XIIth book, for two reasons, because it is pretty much of the same length as the burning of Jerome of Prague, and because it is of a similar nature,--descriptive:-- "Sub idem _tempus_, inter _lacum_ Fucinum amnemque Lirin perrupto monte, quo magnificentia _operis_ a pluribus _viseretur, lacu_ in ipso navale _proelium_ adornatur; ut quondam Augustus, structo cis Tiberim stagno, sed levibus navigiis et minore copia _ediderat._ Claudius triremes quadriremesque et undeviginti hominum millia armavit, cincto _ratibus_ ambitu, ne vaga effugia forent; _ac_ tamen spatium amplexus, ad _vim_ remigii, gubernantium artes, impetus _navium_, et _proelio_ solita. In _ratibus_ praetoriarum cohortium manipuli turmaeque adstiterant, antepositis propugnaculis, ex quis catapultae ballistaeque tenderentur: reliqua _lacus_ classiarii tectis _navibus_ obtinebant. Ripas et colles, _ac_ montium _edita_, in modum theatri _multitudo_ innumera complevit _proximis_ e municipiis, et alii urbe ex ipsa, _visendi cupidine_ aut officio in _principem_. Ipse insigni paludamento, neque procul Agrippina chlamyde aurata, praesedere. _Pugnatum_, quamquam inter sontes, fortium virorum animo; _ac_, post multum vulnerum, occidioni exempti sunt. Sed perfecto _spectaculo_ apertum _aquarum_ iter. Incuria _operis_ manifesta fuit, haud satis depressi ad _lacus_ ima vel media. Eoque, _tempore_ interjecto, altius effossi specus, |
|