et nonulla semiuiua, super quæ dum nos aliquando calcare contingeret,
conquerebantur, ac dolorosè submurmurabant.

Et licèt non certum id habebam, æstimaui hoc fieri in parte vel in toto
fictione daemonum, reputans in breui tempore tantam multitudinem hominum
spontaneè vallem intrasse, et si à longo tempore in ea perijssent
putrefactos fuisse.

Ergò in initio nostri processus quasi propè leucam inuenitur iter sub
pedibus satis promptum, sed lumine tanquam ad medium nobis sufficiente, via
torquebatur nimis, et asperabatur: et ecce figuræ daemonum, circum et suprà
in aere se ferentium, ad imagines horribilium luporum, leonum, laruarum,
megerarum, iuxtà cuiuscunque genus vlulantium, rugentium, stridentium,
gannientium, hiantes ore, intentantes dentibus, rostris, ac vnguibus, nos
terrere, mordere, discerpere, deglutire.

Quapropter pro breui interdum soluto silentio nos inuicèm hortabamur, ne
quis pro pusillanimitate terrori cederet, et tanto deficeret in agone. Hoc
igitur modo per secundam leucam expirante nobis vsque ad tenebras lumine,
quousque quis vix vmbram proximi agnoscere possit, praeter praedicta in
aere tormenta, incurrebant nobis ad tibias, et pedes pluralitas quasi
porcorum, vrsorum, et caprarum grinnientium, et impellentium nos ad lapsum,
quod vel ad tertium, vel quartum, aut sextum passum solatenus cadebamus in
palmas, seu genua, vel prosternebamur in faciem, aut supini.

Ac superuenere praeter hoc ventorum turbines, fulgurum coruscationes,
tonitruorum boatus, drandium casus et exundatio pluuiarum, quantas et
quales nunquam accepimus in hoc mundo, quibus iactabamur, ruebamus,
quassabamur, et periclitati fuimus extrà narrandum.