sunt omnino frivola et infirma, quae temporis iniquitate vim
aliquam contra nos habere putantur; futurum spero, ut vestrarum
animarum et innumerabilium aliarum, quae a vestro nutu et
exemplo pendent, miserti, ab huiusmodi falsorum dogmatum
architectis et doctoribus facies vestras animumque ipsum
avertatis, ac nobis, qui vitam nostram pro vesta salute
alacriter profundere parati sumus, aequiori et magis propitia
mente auscultetis. Multae innocentes manus quotidie et sine
intermissione pro vobis in coelum attolluntur. Haec in vos
studia sunt eorum Anglorum, qui in provinciis transmarinis
numquam interiturae posteritatis patres, virtuti et eruditioni
adquirendae dant operam; omninoque secum statuerunt, a salute
vestra promovenda non prius absistere, quam vel animas vestras
Christo lucrifecerint, vel lanceis vestras confixi generose
occubuerint. Et quidem quod ad Societatem nostram attinet, velim
sciatis, omnes nos, qui sumus de Societate Iesu, per totum
terrarum orbem longa lateque diffusi, (quorum continua successio
et multitudo omnes machinationes vestras anglicas facile
superabit), sanctum foedus iniisse ut cruces, quas nobis
iniicietis, magno animo feramus, neque umquam de vestra salute
desperemus, quamdiu vel unus quispiam e nobis supererit, qui
Tiburno[2] vestro fruatur, atque suppliciis vestris
excarnificari, carceribusque squalere et consumi possit.
Iampridem inita ratio est, divinique numinis auspicio inchoatum
certamen; nulla vis, nullus impetus adversariorum superabit. Hac
ratione consita et tradita olim fides est, eadem in pristinam
dignitatem revocari et restitui debet.

Quod si hoc scriptum meum, quod offero, reiicitur, nec benevoli
conatus mei quidquam possint efficere, et pro itinere multorum