raunmjọg sterkr og ramr sem trọll,
rifnuðu af honum klæðin ọll.

Svó er hann orðinn harðr i hug,
hann hræðist ekki járna flug,
burtu er nú bleyðinafn,
Bọðvari var hann að hreysti jafn." (IV, 58-66).

"Hann hefr fengið hjartað snjalt
af họrðum móði,
fekk hann huginn og aflið alt
af ylgjar blóði.

Í grindur vandist grábjọrn einn
í garðinn Hleiðar,
var sá margur vargrinn beinn
og víða sveiðar.

Bjarka er kent, að hjarðarhunda
hafi harm drepna,
ekki er hónum allvel hent
við ýta kepna.

Hrólfur býst og hirð hans ọll
að húna stýri,
sá skal mestr í minni họll
er mætir dýri.

Beljandi hljóp bjọrninn framm
úr bóli krukku,