Amenartas e gen. reg. Egyptii uxor Callicratis ſacerdot̅ Iſidis
qua̅ dei fove̅t demonia atte̅du̅t filiol’ ſuo Tiſiſtheni ia̅
moribu̅da ita ma̅dat: Effugi quo̅da̅ ex Egypto regna̅te Nectanebo
cu̅ patre tuo, p̃pter mei amore̅ pejerato. Fugie̅tes aute̅ v’ſus
Notu̅ trans mare et xxiiij me̅ſes p’r litora Libye v’ſus
Orie̅te̅ errant̃ ubi eſt petra queda̅ m̃gna ſculpta inſtar
Ethiop̃ capit̃, deinde dies iiij ab oſt̃ flum̃ m̃gni eiecti
p’tim ſubmerſi ſumus p’tim morbo mortui ſum̃: in fine aute̅ a
fer̃ ho̅i̅bs portabamur p̃r palud̃ et vada. ubi aviu̅ m’titudo
celu̅ obu̅brat dies x. donec advenim̃ ad cavu̅ que̅da̅ monte̅,
ubi olim m̃gna urbs erat, caverne quoq̃ im̅e̅ſe: duxeru̅t aute̅
nos ad regina̅ Advenaſlaſaniſcorona̅tiu̅ que magic̃ utebat̃
et peritia omniu̅ rer̃ et ſalte̅ pulcrit̃ et vigore
i̅ſe̅eſcibil’ erat. Hec m̃gno patr̃ tui amore p̃culſa
p’mu̅ q’de̅ ei con̅ubiu̅ michi morte̅ parabat. poſtea v’ro
recuſa̅te Callicrate amore mei et timore regine affecto nos p̃r
magica̅ abduxit p’r vias horribil’ ubi eſt puteus ille p̃fu̅dus,
cuius iuxta aditu̅ iacebat ſenior̃ philoſophi cadaver, et
adve̅ie̅tib̃ mo̅ſtravit flam̅a̅ Vite erecta̅, i̅star columne
voluta̅tis, voces emitte̅te̅ q̃ſi tonitrus: tu̅c p̃r igne̅
i̅petu nociuo expers tra̅ſiit et ia̅ ipsa ſeſe formoſior viſa
eſt.

Quib̃ fact̃ iuravit ſe patre̅ tuu̅ quoq̃ im̅ortale̅
oſte̅ſura̅ eſſe, ſi me prius occiſa regine co̅tuberniu̅
mallet; neq̃ eni̅ ipſa me occidere valuit, p̃pter noſtratu̅
m̃gica̅ cuius egomet p̃tem habeo. Ille vero nichil huius geñ maluit,
manib ante ocul̃ paſſis ne mulier̃ formoſitate̅ adſpiceret:
poſtea eu̅ m̃gica p̃cuſſit arte, at mortuu̅ efferebat i̅de