74. _THE PURSUIT_

His rebus gestis omnes sine mora navem rursus conscenderunt, et sublatis
ancoris prima vigilia solverunt; neque enim satis tutum esse arbitrati
sunt in eo loco manere. At rex Aeetes, qui iam ante inimico in eos fuerat
animo, ubi cognovit filiam suam non modo ad Argonautas se recepisse sed
etiam ad vellus auferendum auxilium tulisse, hoc dolore gravius exarsit.
Navem longam quam celerrime deduci iussit, et militibus impositis
fugientis insecutus est. Argonautae, qui rem in discrimine esse bene
sciebant, omnibus viribus remis contendebant; cum tamen navis qua
vehebantur ingenti esset magnitudine, non eadem celeritate qua Colchi
progredi poterant. Quo factum est ut minimum abesset quin a Colchis
sequentibus caperentur, neque enim longius intererat quam quo telum adici
posset. At Medea cum vidisset quo in loco res essent, paene omni spe
deposita infandum hoc consilium cepit.

75. _A FEARFUL EXPEDIENT_

Erat in navi Argonautarum filius quidam regis Aeetae, nomine Absyrtus,
quem, ut supra demonstravimus, Medea ex urbe fugiens secum abduxerat.
Hunc puerum Medea interficere constituit eo consilio, ut membris eius in
mare coniectis cursum Colchorum impediret; certo enim sciebat Aeetem, cum
membra fili vidisset, non longius prosecuturum esse. Neque opinio Medeam
fefellit, omnia enim ita evenerunt ut speraverat. Aeetes ubi primum
membra vidit, ad ea conligenda navem teneri iussit. Dum tamen ea
geruntur, Argonautae non intermisso remigandi labore mox e conspectu
hostium auferebantur, neque prius fugere destiterunt quam ad flumen
Eridanum pervenerunt. Aeetes nihil sibi profuturum esse arbitratus si
longius progressus esset, animo demisso domum revertit, ut fili corpus ad